Toegang

Vorige week waren we met alle Nederlandstalige pastores van Brussel op pastorale sessie in de abdij van Averbode. We zijn dan telkens drie dagen samen om te werken rond een thema. Deze keer was dat: ‘Gebed als weg met God’. Niet alleen de inhoud is telkens interessant maar ook het informeel samen zijn aan tafel of bij een lekker bier van Westmalle of Averbode is deugddoend en verrijkend. We logeerden in het Bezinningscentrum van de abdij waarvan de kamers reeds een paar jaar helemaal gerenoveerd werden zodat ieder zijn of haar sanitaire cel heeft op de kamer. Nieuw was deze keer hoe we toegang kregen tot die kamer: nog wel een stevige sleutelhanger maar zonder een klassieke sleutel, wel met een badge zoals dat in vele hotels gebruikelijk is. De sleutelhanger helpt om die kleine badge niet te verliezen. Zonder reclame te willen maken trof me de naam van de firma die dit systeem plaatste: SALTO, inspired access. ‘Geïnspireerde toegang’ is dat niet mooi voor een abdij, een plek die rust, gebed spiritualiteit aanbiedt? Een sleutel of hier deze badge opent de deur naar die rust en geborgenheid van de kamer waar je je kan terugtrekken. Ze wordt wat van jou. Jij hebt er toegang toe. Wie de sleutel heeft kan anderen toegang verlenen tot een afgesloten ruimte, maar ze ook ontzeggen. Het woord ‘sleutel’ komt vaak voor in ons taalgebruik. We spreken van ‘sleutelpositie’, van ‘sleutelmacht’ en andere. Tijdens de inleidingen en de gesprekken deze sessie ging het onder andere over toegang geven aan God in ons leven. Soms sluiten we deuren in onszelf, in ons leven, zodat Hij niet binnen kan. We draaien de sleutel om en houden alles gesloten. Geloven, met God op weg gaan, is net de deur openen en Hem toelaten. ‘Zie Ik sta aan de deur en Ik klop.’ Eens we Hem toelaten hoeven sleutel of badge niet meer…

Pastor Guido

© Guido Vandeperre