Mgr. Terlinden gaf ons elke dag twee inleidingen rond de eerste brief van Paulus aan de Korinthiërs. We zaten toen in een hittegolf en de koele gangen van de abdij maakten dat de warmte vrij goed te verteren was. Wie al ooit op bezoek was in deze abdij kent wellicht het watervlak dat op de binnenkoer is aangelegd. Het ondiepe water geeft een soort spiegeleffect en vooral ’s avonds is het feeëriek. Met deze temperaturen was echter alle water verdampt er en werd het ook niet aangevuld. Dat zou zinloos zijn. Zoals het bij zulke periodes van hitte gaat kwam er dreigende lucht opzetten en leek een onweer los te barsten. Deze foto werd genomen vóór de regen. De donkere wolken vormden een mooi contrast met de witte gevel van de kerk. Ook de stenen waar het watervlak zich normaal bevindt tekenen zich helder af. Zo’n contrasten vinden we ook in ons dagelijks leven met mooie en moeilijke dagen. Maar ook ons geloofsleven is niet altijd een rustig kabbelend beekje. Soms zitten we op een wolk en andere dagen eerder in een dorre woestijn. Maar onze God trekt met ons mee, leert ons de bijbel. Hij laat ons niet los. Op plaatsen zoals in deze abdij mag je dat ervaren als je er mag aanmeren voor een tijd in de stilte. Of het dan stormt, regent of gloeiend heet is buiten doet er niet veel toe. Hier kan je herbronnen om dan weer verder te stappen. Moge de vakantietijd zo’n tijd van herbronning zijn…
pastor Guido
 |
| © Guido Vandeperre |