Kerstkaartje

Het eerste kerstkaartje is reeds vorige week toegekomen. Het kwam van onze Poolse orthodoxe collega priester Pawel en zijn parochianen die in de kerk van Sint-Gerardus Majella in Neerpede al meerdere jaren een nieuwe thuis gevonden hebben. Hoewel hun Kersfeest doorgaans later dan het katholieke feest valt, zijn zij zowat elk jaar bij de eerste van wie ik een kaartje krijg. Het eerste in een lange rij die zal volgen. Allerlei wensen komen zo mijn huiskamer binnen gewaaid, vaak gecombineerd met Nieuwjaarswensen. Allemaal krijgen ze een plekje op of aan mijn kasten. Vele boodschappen zijn bijbels of religieus geïnspireerd, andere wensen me vrede, geluk, een goede gezondheid en zoveel meer toe in het nieuwe jaar dat voor ons ligt. Telkens fijne woorden die me toegezegd worden. Tot eind februari laat ik ze staan of hangen en sommige kaartjes bewaar ik zelfs. Al die kaartjes hebben naast hun geschreven boodschappen ook iets hartverwarmend. Iemand denkt aan jou en nam de moeite om je een kaartje te schrijven. Want het neemt wat tijd in beslag voor je een kaartje op de bus krijgt: kaartjes kopen of zelf knutselen, postzegels in huis halen en iets zinvol neerschrijven. In onze digitale tijd lijkt het soms wat achterhaald en toch, ik hou er wel van. Ik verstuur er zelf tientallen. Het schept verbondenheid en een kerstkaartje herinnert ons eraan dat er meer is in deze decembertijd dan alle feestgedruis met zijn glitter en glamour. De kerstkaartjes met onze wensen vanuit de Paulusgemeenschappen liggen al klaar. Je mag ze binnenkort verwachten maar eerst nog samen uitkijken naar de geboorte van het Kerstekind

Pastor Guido

© Guido Vandeperre