Met de kerstvakantie was ik op bezoek bij mijn twee broers in Spanje. Met een van hen ben ik het pelgrimsoord CARAVACA gaan bezoeken. Daar is een mirakel gebeurd in het jaar 1231. Een missionaris was gevangen genomen door moslims. De koning van de moslims vroeg hem veel over zijn Christelijk geloof, en was vooral geïnteresseerd in de Eucharistie. Hij vroeg daarom aan de missionaris om de mis op te dragen in zijn aanwezigheid. Omdat de missionaris geen benodigdheden bij zich had, liet hij de nodige zaken overkomen. Toen de missionaris alles klaar aan het zetten was om de mis op te dragen, zag hij plots dat er geen kruisbeeld bij was. Hij ging daarom over naar de koning om te zeggen dat er geen kruis is, waarop de koning zei: “En is dat er geen?” Blijkbaar had er zich een kruis, gedragen door twee engelen, op het altaar gekomen. Dit kruis heeft geen niet een horizontale balk maar twee. De missionaris begon dan in dank de mis, en later bekeerde de koning zich samen met zijn hele hofhouding tot het Christelijk geloof.
Dit speciale kruis wordt sindsdien het “Kruis van Caravaca” genoemd. Later heeft men gezien dat dit hetzelfde kruis is dat aan de Patriarch Robert van Jeruzalem behoorde, de eerste bisschop van Jeruzalem na de eerste kruistocht van 1099. Als je nagaat hoeveel soorten van kruisbeelden er zijn in de wereld kan je zien hoe belangrijk dit op zich simpel teken is voor ons geloof sinds de vierde eeuw. Voor dat het teken van het kruis algemeen werd gebruikte men het beeld van de goede herder die een schaap op zijn schouders draagt. Dat beeld geeft goed weer waar het kruisbeeld voor staat, namelijk Christus die zijn leven geeft voor zijn vrienden.
Pastor Peter
|
© Peter Baekelmans |