Lichtmis

Vorige week zondag vierden we het feest van de opdracht van Jezus in de tempel, beter gekend als Lichtmis. En zo ook in de kerk van St-Guido in Anderlecht. Tijdens de wintermaanden gaat de viering daar door in de crypte. Het is er beneden heel wat warmer maar je moet wel heel wat treden overbruggen. Het kost enige moeite, vooral als je wat minder goed te been bent. Voor dit feest had de koster alle kaarsen aan de muren aangestoken. Het leverde een feeëriek beeld op en maakte de ruimte nog wat intiemer. Zo moeten de gelovigen hier eeuwen gevierd hebben, toen elektriciteit nog niet bestond. Neerdalen in de geborgenheid van deze ruimte om daar tot rust en gebed te komen, ver van alle geluiden van het plein. Door een rampje in de robuuste kerkmuur valt amper daglicht naar binnen. Maar zo blijft er wel iets van binding met het gewone dagdagelijkse leven dat zich buiten de kerk afspeelt. Ook al zoeken we een dieper contact met God in een kerkgebouw, het zal ons nooit isoleren van de werkelijkheid waarin we leven en werken. ‘We leven in de wereld maar zijn niet van de wereld’ zou Paulus zeggen. Zo willen we als christen in het leven staan, gericht op de diepere werkelijkheid die het geloof ons biedt maar niet wereldvreemd. Met de beide voeten op de grond, maar wel met het licht en de hoop van Christus in ons hart.

Pastor Guido

© Guido Vandeperre