Met een puppy van vier maanden in huis sta ik vaak al rond 7.30 uur in de tuin. Op zo'n moment is ook de foto genomen. Ik sta elke dag vol bewondering te kijken naar dit natuurgebeuren: de zon komt op, het licht daagt in het oosten. Een moment van dankbaarheid, van meditatie, van gebed.
En overdag mag ik genieten van de steeds wisselende wolkenmassa's. En soms figuren er in zoeken zoals ik als kind deed. Ik denk terug aan wat Zr. Marcelline, die een groot deel van haar leven als missiezuster in Guatemala werkte: " Ik mis hier de wolken van in België." Daar kon zij dan volop van genieten bij een bezoek hier.
Laten we maar zingen over het Licht dat we verwachten, waar we naar uitkijken.
Laten we 'licht' zijn voor mekaar!
Pastor Chris
 |
| © Chris Ruelens |