Heb mij lief...

Als suggestie voor een vastenpuntje, kreeg ik het al een paar keer onder ogen, maar ik heb het steeds genegeerd: "Waarom eens niet eens op een weekdag de eucharistie bijwonen?" Vorige vrijdag dacht ik: waarom ook niet. Die dag was er een avondviering in de abdijkerk in Ninove, waar ik nu woon.

Het was wat vreemd om daar zoveel volk te zien, tot het mij duidelijk werd dat ook de vormelingen op die viering uitgenodigd waren. Het was kruisoplegging voor de vormelingen. Dat was mooi meegenomen. 

Het zonlicht speelde een spel door de ramen en de mooie abdijkerk was daardoor nog stemmiger. Mijn aandacht werd echter getrokken door wat u hier onder op de foto ziet. Het licht van Pasen is al op de achtergrond zichtbaar maar Goede Vrijdag is prominent aanwezig door de lijdende Jezus, alsof hij het uitschreeuwde "Mijn God, mijn God, waarom heb je mij verlaten?" Niets menselijk in het leven van Jezus was hem vreemd. "Hij heeft het bestaan van een mens op zich genomen" werd hier zo duidelijk zichtbaar aanwezig gebracht. Jezus was teveel mens voor farizeeërs en schriftgeleerden om au serieux te worden genomen. Daarom moest Hij sterven. Hij gebruikte geen goddelijke kracht om te ontkomen maar ging de weg die voor Hem weggelegd was, ook al was het onmenselijk afzien.

Dan nog... ondanks pijn en lijden klampt hij zich vast aan zijn Vader en vertrouwt hij op Zijn nabijheid. Hoe mooi wordt dit niet verwoord in het lied met de tekst van Huub Oosterhuis.

Dan nog, dan nog,
klamp ik mij, klamp ik mij,
vast aan jou of je wil of niet
op ongenade of genade
ik zal ' red mij, red mij ! ', roepen
of zoiets als heb mij lief...

Mogen ook wij, zoals Jezus mens blijven en de weg gaan die voor ons is weggelegd. Wetend dat ondanks alle pijn Hij er steeds zal zijn en dat Hij ons oneindig lief heeft.

Pastor Mariette

© Mariette Dhondt