Hoop doet leven

Wat een moed, wat een kracht dacht ik, toen ik deze foto in mijn mailbox kreeg. Opgroeien in het duister, met een klein lichtpuntje, heel hoog, zover weg, haast onbereikbaar. Je zou voor minder je hoofd laten hangen. Maar het kleine paddenstoeltje zette door, het bleef volhouden. Het blijft leven en werken vanuit de hoop dat het eens het volle licht zal zien. En kijk nu eens hoe het schittert !
In het jaar van de hoop vertelt deze foto mij meer dan duizend woorden. Hoop is ondanks alles blijven geloven in het goede en daardoor de kracht vinden om tot volle leven te komen.

Het deed me ook denken aan de smalle poort om het Rijk der Hemelen binnen te gaan. Geloof, hoop en heel veel liefde heb je nodig om het vol te houden. Om het pad te kunnen volgen dat leidt naar die smalle poort. En heb je al eens rondom gekeken? Wat een weelde aan groen, aan licht, aan nabijheid. Eenmaal de poort voorbij is er leven in overvloed. En kijk maar, er is nog plaats voor velen.
Is dat geen hoopvolle gedachte? En het is ook voor ons weg gelegd, als wij 'ja' durven zeggen tegen het leven, ook als het duister is. Als we beseffen dat God heel dicht bij ons is en ons met veel liefde wil omringen. Als wij 'ja' durven zeggen dan stuwt de hoop ons vooruit en zullen ook wij ten volle leven.

Pastor Mariette

© Hilde Waegeman