Onze balans vinden in het leven heeft veel te maken met hoe we in het leven staan, welke keuzes we maken. Zijn we kinderen van deze tijd en laten we ons meeslepen in de rush naar altijd meer, beter en groter? Of proberen we te leven vanuit de waarden die er echt toe doen, die ons echt gelukkig maken: er zijn voor elkaar, tijd maken om te luisteren, om nabij te zijn,... Het zou mooi zijn moest een combinatie van de twee al kunnen lukken.
Thuis hoorde ik mijn ouders zeggen: 8 uur slapen, 8 uur werken en 8 uur vrije tijd. (Mijn moeder vulde die vrije tijd dan wel voor ons in 😊).
Ik vraag mij af hoe het zit met onze spirituele balans? Waar vinden we nog tijd om te bidden? Om tijd te maken voor God? Om Hem te ontdekken in duizend, duizend dingen? Ook hier draait het om keuzes maken denk ik.
Onlangs heb ik een ontdekking gedaan. In groot Ninove zijn 14 kerken. Om mijn omgeving wat beter te leren kennen heb ik in de vakantie besloten om al die kerken eens te bezoeken. Niet zomaar bezoeken, maar ook in elke kerk, samen met de gemeenschap, eucharistie te vieren. In Ninove kan je elke dag naar een viering gaan als je wil. Want waar geen zondagsviering is, is op geregelde tijd een viering in de week. Die rondgang naar alle kerken is een mooie manier om de gemeenschappen te leren kennen maar het is ook een ideale manier om stil te vallen, om tijd te geven aan God, om de banden aan te halen, om de relatie te verstevigen.
Tijdens één van de preken gebruikte de priester een citaat van Augustinus:
Werk alsof het van jezelf afhangt.'Werken en bidden', ik ben er zeker van dat dit het leven terug balans brengt.
Bid alsof het van God afhangt.
Pastor Mariette
![]() |
| Ora et Labora van Millet |
