Trooststoel

De afgelopen weken waren er heel wat uitvaarten, in en buiten Anderlecht. Meestal was ik er voorganger maar een paar keer ook gewoon aanwezig vanuit de verbondenheid met de persoon of iemand van de nabestaanden. Als ik er de tijd voor heb, ga ik ook mee naar het kerkhof. Vanuit de gedachte: ‘meegaan tot waar je kan meegaan’. Vóór of na het moment op het kerkhof is er daarenboven kans om met andere familieleden of vrienden van de overledene te praten over wat zij of hij voor jou betekende. Onlangs kwam ik zo op het kerkhof van Dilbeek. Mijn oog viel op deze knalgele stoelen. Na het grafritueel ging ik ze wat van dichterbij bekijken. De uitgeboorde letters vormden ‘Trooststoel Gemeente Dilbeek’. Er stonden er verschillenden, zowat kriskras tussen de grafrijen. En, je kan ze verplaatsen! Je kan zo alleen of met z’n tweetjes bij het graf van jouw geliefde(n) gaan zitten of gewoon wat stil genieten van de rust van deze plek. De talrijke, met chrysanten versierde graven en het mooie vergezicht zijn uitnodigend. We kennen de troostplekken die FERM in heel Vlaanderen inrichtte en vaak kan je ook daar even gaan zitten. Maar zo’n een aanbod op een begraafplaats vond ik mooi, ik had het nooit eerder gezien. Het is alsof je zittend meer verbonden bent met de overledene, je maakt zo meer tijd om aanwezig te zijn dan al staande. En rouwen, herdenken, gedenken zijn net dingen die tijd vergen. Dat heeft het gemeentebestuur van Dilbeek zeker begrepen. Een idee om ook jouw gemeente warm te maken?...

Pastor Guido

© Guido Vandeperre